مقالات کشاورزی اندیشه سبز پارسی

۱۳) شبدر سفید :

--- شبدر سفید (white clover) با نام علمی "Trifolium repens" از لگوم های گرما دوست می باشد که با نام های دیگری چون : "Dutch white" ، "New Zealand white" و "Ladino" شناخته می شود .

شبدر سفید را می توان بنحو موفقیّت آمیزی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری در طی فصول خنک سال و یا در ارتفاعات این مناطق کشت نمود . این گیاه باعث بهبود کیفیت خاک ، مورد تغذیه حشرات مفید و استفاده بعنوان علوفه چرایی می شود .

--- شبدر سفید گیاهی چندساله با عمر طولانی است که بعنوان لگوم یکساله زمستانه در بسیاری از مناطق نیمه گرمسیری نظیر فلوریدا و هاوایی کاربرد یافته است . این گیاه دارای ساقه های صاف و سه برگی (trifoliate) می باشد . برگچه هایش (leaflets) تخم مرغی شکل و نسبتاً مدوّر (oval یا circular) با حاشیه مضرّس و دندانه های ریز (serrations) هستند و همچنین علامتی بر سطح فوقانی برگ ها مشاهده می گردد .

--- گیاهچه های شبدر سفید بدواً تولید ریشه های راست (Tap root) می کنند سپس استولن ها از محور برگی تولید شاخه می نمایند و شبکه جانبی را بصورت کلونی بر خاک لخت بوجود می آورند . زمانیکه گیاهچه های کم عمر خشک گردند آنگاه ساقه های جدید از استولن های ریشه دار شده بدون وابستگی به گیاه اولیه رشد می یابند . ریشه راست اولیه ممکن است تا یک متر در خاک نفوذ یابد سپس ریشه های ثانویه از استولن ها خارج می شوند و در عمق 20 سانتیمتری خاک گسترش می یابند ولیکن ریشه های ثانویه نیز قادرند در خاک های متخلخل (friable) به عمق 150-75 سانتیمتر نفوذ کنند .

--- تکثیر شبدر سفید بنحو باثباتی از طریق بذور و رشد رویشی ادامه می یابد . این گیاه می تواند به ارتفاع 30-20 سانتیمتر دست یابد ولیکن معمولاً به ارتفاع 15-10 سانتیمتر می رسد (73).

نیازهای اقلیمی شبدر سفید :

--- شبدر سفید بر محدوده وسیعی از خاک های گوناگون رشد می یابد امّا بهترین وضعیت رشد را در خاک های رسی و لومی در مقایسه با خاک های شنی دارد . مناسب ترین PH خاک برای رشد شبدر سفید حدود 7-5/5 می باشد . شبدر سفید در مناطقی که دارای باران سالانه 1300-900 میلیمتر با شرایط خنک و مرطوب باشند ، به بهترین وجهی رشد می یابد . این گیاه تا حدودی نسبت به سایه ، گرما ، غرقاب شدن و خشکی متحمل است .بعنوان مثال در منطقه هاوایی اقدام به کاشت شبدر سفید در سراسر سال در اقالیمی با ارتفاع 1700-1500 فوت از سطح دریا و میزان بارندگی سالانه 2000-900 میلیمتر بر طبق دستورالعمل های وزارت کشاورزی آمریکا یا "USDA" و سرویس حفاظت از منابع طبیعی آمریکا یا "NRCS" (National Resource Conservation Service) می نمایند . شبدر سفید ممکن است در طی ماه های زمستان در ارتفاعات و همچنین بواسطه تنش خشکی در همه مناطق به حالت دورمانسی فرو رود (73).

--- شبدر سفید گیاهی خوشخوراک (palatable) با قابلیت هضمی بالا (digestable) یعنی بیش از 70 درصد است و مقدار پروتئین زیادی (بیش از 15 درصد) دارد . این گیاه از مهمترین گیاهان چراگاهی است که در بسیاری از شرایط حرارتی جهان کاشته می شود . از این گیاه بعنوان کاشت مخلوط برای گاو و گوسفند و بصورت کشت خالص جهت تغذیه ماکیان و خوک پرورشی (swine) بهره می گیرند . مصرف علوفه سبز و مرطوب شبدر سفید می تواند باعث نفخ (bloat) در نشخوارکنندگان (ruminants) گردد . کاشت مخلوط "شبدر سفید- گراس ها" می تواند حدود 8 تن علوفه سبز در ایکر در شرایط بارندگی کم فراهم سازد ولیکن بیش از 60 تن علوفه سبز در مناطقی با بارندگی مناسب و پراکنش یکنواخت عرضه می دارد . استعمال 60-40 پوند کود ازته در ایکر و مقدار کافی از کود فسفاته بر بقاء چنین چراگاهی خواهد افزود . در صورتیکه از گراس های دسته ای (bunch-grass) نظیر چچم چندساله و علف باغ در سیستم کشت مخلوط "گراس- لگوم" استفاده می شود ، باید بگونه ای رفتار شود که گراس ها ضمن چرانیده شدن دوره ای قادر به تولید و ریزش بذر نیز باشند (73).

فواید شبدر سفید :

1) شبدر سفید برای جلب حشرات مفید بسیار عالی است لذا موجب مصرف کمتر سموم شیمیایی در جهت مدیریت کنترل آفات می گردد .

2) شبدر سفید می تواند موجب کنترل فرسایش خاک شود .

3) باعث ایجاد دشواری برای علف های هرز استقراریافته گردد .

4) منبع تولید نیتروژن آلی است .

5) سریعاً رشد می یابد لذا می تواند عبور و مرور ادوات کشاورزی را تحمل کند .

6) حاصلخیزی اندک خاک ها را تحمل می کند .

7) نسبتاً تحمل سایه را دارد .

8) برای کاشت در اراضی مرتفع مناسب است .

9) برای سیستم چرای دام ها مطلوب می باشد .

10) کمیّت تولیدش زیاد است .

11) کیفیت علوفه بالایی دارد .

12) خوشخوراک می باشد .

13) بخوبی می تواند در باغات و تاکستان ها بعنوان گیاه پوششی بکار رود و نقش مالچ زنده را ایفاء کند (73).

ارقام شبدر سفید :

--- مهمترین ارقام شبدر سفید جهت استفاده بعنوان گیاه پوششی در باغات میوه شامل : "Haifa" ، "Huia" ، "Grasslands" و "New Zealand" هستند که جملگی جزو شبدرهای سفید با اندازه متوسط محسوب می گردند (73).

استقراریابی شبدر سفید :

--- برای هر ایکر  از باغات میوه به پخشاندن 5/6-5/5 کیلوگرم بذر خالص و زنده نیاز می باشد ولیکن در صورت کاشت بذر باید از مقادیر کمتری بذر یعنی 4-5/1 کیلوگرم در ایکر استفاده نمود .

تلقیح باکتریایی بذور با رایزوبیوم های اختصاصی شبدر قرمز و یا شبدر سفید انجام می گیرد . در صورتیکه طی سه سال اخیر اقدام به رویاندن شبدر سفید در زمین مورد نظر شده است ، نیازی به تلقیح باکتریایی بذور برای همان قطعه زمین نخواهد بود . از قرار دادن مواد تلقیحی (inoculants) و یا بذور تلقیح شده در معرض گرما و یا نور مستقیم خورشید اجتناب ورزید .

--- قبل از کاشت بذور شبدر سفید باید به افزودن کودهای فسفره برای استقراریابی بهینه گیاه اقدام گردد . بذور شبدر سفید را در هر دو روش : پخشاندن و کاشتن باید در عمق 12-6 میلیمتری خاک قرار داد . شبدر سفید را حتی می توان در داخل بستری از گراس های استقراریافته (Sod) نظیر مراتع کشت نمود ولیکن قبل از کاشتن بذور باید به موور زدن و یا چرانیدن بستر سبز تا رسانیدن گیاه به ارتفاع کمتر از 4 اینچ اقدام کرد و با دیسک سبک و یا خرد کننده (chopping) تیمار نمود . بعد از کاشت 9-3 پوند بذر شبدر سفید در ایکر باید با دستگاه "Cultipacker" و یا "Land-roller" به استحکام بستر و استقرار صحیح بذرها به مناسبت تماس بذور با ذرات خاک اقدام کرد (73).

--- بکارگیری کودهای فسفره و پتاسه در خاک می تواند بر سلامت رشد شبدر سفید بیفزایند . هرگاه از مقادیر بیشبود کودهای ازته در سیستم کشت مخلوط "گراس-لگوم" بهره گیرید آنگاه گراس ها به رشد بیشتری اقدام می کنند . شبدر سفید در خاک های فقیر به دلیل مقاومت به پاخوردن ، رشد مجدد پس از موورزدن و تحمل چرا در رقابت با گراس های همراه از قدرت بالاتری برخوردار است . شبدر سفید در سیستم کشت مخلوط "لگوم- گراس" تنها باید 40-20 درصد اراضی را بپوشاند . چرای دوره ای 30 روزه برای عدم غلبه گراس ها بر شبدر سفید توصیه می شوند . چرانیدن اراضی کشت مخلوط "گراس- لگوم" را در زمانی که گیاهان به ارتفاع 12-10 اینچ رسیده اند ، آغاز می کنند و زمانیکه به ارتفاع 3-2 اینچ رسیدند ، متوقف می سازند (73).

نقش شبدر سفید در اصلاح کیفی خاک :

--- شبدر سفید از لگوم های چند ساله ای است که براساس مقدار رطوبت قابل دسترس قادر به تولید 3-1 تن ماده خشک در ایکر است که حاوی 200-80 پوند نیتروژن خواهد بود . مقدار توزیع ازت در خاک در حالت عادی حدود 130 پوند در ایکر خواهد شد اگر بستر حاوی شبدر سفید را در اوایل مرحله گلدهی شخم بزنند . برای دستیابی به حداکثر مقدار تثبیت ازت باید خاک دارای فسفر ، سولفور و همچنین میکروالمنت هایی چون : آهن و مولبیدن ، PH مناسب و هوادهی کافی (فاقد فشردگی و غرقابی) باشد .

--- کشاورز باید قبل از کاشت بذور شبدر سفید به اصلاح و آماده سازی خاک سطحی بعنوان بستر مناسب اقدام نماید . سیستم ریشه ای شبدر سفید می تواند باعث اصلاح خاک زراعی ، افزایش نفوذپذیری آب در زمبن و تردی خاک گردد. شبدر سفید پس از استقراریابی می تواند از فرسایش خاک سطحی در برابر عوامل مختلف بکاهد و مانع تخریب اراضی گردد (73).

نقش شبدر سفید در کنترل علف های هرز و ایجاد سیستم بستر سبز :

--- شبدر سفید بهترین گزینه برای ایجاد مالچ زنده (living mulch) است زیرا به هیچوجه باعث افزایش جمعیت نماتدها و سایر آفات زیانبخش گیاهان زراعی و باغی نمی گردد . شبدر سفید به سایه متحمل است و در مقابل عبور و مرور افراد و ادوات کشاورزی دوام می آورد ، سرعت رشد کمی دارد و در اثر موور زدن های متوالی به رشد مجدد اقدام می ورزد . در زمان بکارگیری شبدر سفید باید از ایجاد شدن رقابت گیاه با درختان میوه جهت کسب آب و عناصر غذایی جلوگیری نمود . از شبدر سفید می توان بعنوان "گیاه پوششی" (cover crop) و "مالچ زنده"  در باغات میوه به همراه ذرت شیرین و کدوی پائیزه بهره گرفت ولیکن بهتر است سایر گیاهان را در خارج از سایه انداز (understory)  درختان استفاده نمود (73).

--- در مواقعی از سال که امکان رقابت شبدر سفید بعنوان گیاه پوششی با درختان جوان بویژه از نظر جذب رطوبت وجود دارد ، باید آنرا توسط موورزدن و روتاری مدیریت نمود تا رشدش در سطح زمین و پائین تر از سطح بُرَش (under cutting) ادامه یابد (73).

بیماری ها و آفات شبدر سفید :

--- شبدر سفید اروپایی گاهاً مورد تهاجم نماتد کیست (cyst) بنام "Heterodera trifolii" و نماتد ساقه بنام "Ditylenchus dipsaci" قرار می گیرد و همچنین در برابر نماتد غده ریشه (root-knot) از جمله "Meloidogyne sp" حساس است . شبدر سفید بعلاوه ممکن است مورد هجوم بیماری های ویروسی نظیر : موزائیک ویروسی یونجه ، موزائیک شبدر سفید ، موزائیک زرد شبدر و بیماری ویروسی بازدارندگی رشد بادام زمینی قرار گیرد (73).

14) شبدر قرمز :

--- شبدر قرمز (red clover) با نام علمی "Trifolium pretense" از رایج ترین گیاهان پوششی باغات میوه ایالت میشیگان است . این گیاه به سرعت استقرار می یابد و متحمل به سایه است . همچنین از شبدر قرمز می توان بطور متوالی طی چند سال بهره برداری کرد . شبدر قرمز جزو گیاهان چندساله محسوب می شود امّا غالباً بعنوان گیاهی دو ساله بکار می رود زیرا در اثر هجوم بیماری های گیاهی در پایان سال دوّم به شدت آسیب می بیند .

--- در ایالت میشیگان از سه رقم شبدر قرمز بنام های "Michigan mammoth" ، "Canadian mammoth" یا "Altaswede clover" و "June clover" بیشتر بهره می گیرند . انتخاب هر رقم از آنان بستگی به این موضوع دارد که بذرکاری را چگونه انجام دهند . رقم "Michigan mammoth" بهتر از سایر ارقام می تواند یخبندان ها را تحمل کند امّا علوفه کمتری در مقایسه با "June clover" تولید می کند . علوفه این رقم خواستاران بیشتری نیز دارد . رقم "Canadian mammoth" تحمل سایه را ندارد و سازگاری مناسبی در کشت مخلوط با گندم ندارد ولیکن کشت مخلوط به همراه یولاف را بخوبی می پذیرد .

فواید کاشت شبدر قرمز :

--- بکارگیری شبدر قرمز بعنوان گیاه پوششی دارای فوایدی بشرح زیر است :

1) بیش از 120 پوند ازت در خاک برای محصول بعدی باقی می گذارد .

2) کاهش فرسایش خاک سطحی و در نتیجه جلوگیری از آلودگی آب های سطحی

3) افزایش مواد آلی خاک ، اصلاح خاک زراعی (tilth) و تقویت ظرفیت نگهداری آب در خاک

4) کاهش علف های هرز گروه های گراس ها و پهن برگ ها

5) قابلیت بهره برداری بعنوان گیاه علوفه ای و چراگاه

--- از شبدر قرمز در تناوب ها در فواصل زمانی بین گیاهان غیر لگوم نظیر : ذرت ، گندم ، یولاف ، چاودار ، جو و "کندروس" (spelt = triticum spelta) استفاده می کنند .

استقراریابی شبدر قرمز :

--- استقراریابی بوته های متراکمی از شبدر قرمز در آغاز کار بسیار اهمیّت دارد . برای این منظور باید علف های هرز زمین را قبل از کاشت بخوبی کنترل نمود زیرا شبدر قرمز از قابلیت رقابت بالایی برخوردار نیست .

 بطور کلی از چندین روش برای استقراریابی مطلوب شبدر قرمز بشرح زیر بهره می گیرند :

روش1) کاشت بذر با فرارسیدن سرما (frost-seeding) در میان غلات یکساله زمستانه از مرسوم ترین روش ها می باشد . برای این منظور 12-10 پوند بذر در ایکر را قبل از آب شدن یخ زمستانه زمین در مزرعه غلات می پاشند. گیاهان جوان شبدر نسبت به یخزدگی مقاومند لذا در اوّلین فرصت می توان به پاشیدن بذور مبادرت ورزید . بذور شبدر را حتی می توان بر روی سطح برف اگر از ضخامت زیادی برخوردار نباشد و زمین تسطیح شده و از استحکام کافی برخوردار باشد ، پخش نمود .استعمال کودهای نیتروژنه باید بصورت یکنواخت و مبتنی بر نیاز محصول غلات انجام پذیرد زیرا استعمال کود ازته مازاد علاوه بر افزایش هزینه ها مانع استقراریابی شبدر قرمز می شود . بذر شبدر قرمز را می توان پس از اختلاط یکنواخت با کود اوره در زمین پخش کرد . برای کنترل علف های هرز پهن برگ زمستانه می توان از علف کش MCPA قبل از سبز شدن شبدر قرمز بهره گرفت .

روش2) کاشت بذر پس از برداشت سیلاژ ذرت و یا بلال های نارس آن به همراه یک گیاه یکساله زمستانه که در این راستا از 12-10 پوند بذر شبدر قرمز در ایکر بهره می گیرند امّا اینکار را نباید در مزارع ذرتی که با علف کش های قبل از سبز شدن از قبیل آترازین تیمار شده اند ، انجام داد فلذا در اینگونه موارد بجای آن باید از علف کش های مناسب پس از سبز شدن جهت کنترل علف های هرز استفاده نمود .

روش3) پاشیدن بذر در مزرعه ذرت استقراریافته (overseeding) پس از اجرای کود نیتروژنه سَرَک (side dressing) و یا پاشیدن در مزرعه کشت بهاره غلات ریزدانه قبل از سبز شدن آنها تا به استقرار مناسب بینجامد . برای این منظور پخش 12-10 پوند بذر در ایکر بدون هیچگونه بهمزدن خاک توصیه می شود . در این مورد نیز برای کنترل علف های هرز باید از علف کش های مناسب پس از کاشت بهره گرفت .

مدیریت شبدر قرمز :

--- در صورتیکه شبدر قرمز را بموقع از بین نبرید ، ممکن است در آینده به علف هرز تبدیل گردد لذا مهمترین روش های کنترل آن عبارتند از :

1) استفاده از گاوآهن برگرداندار (moldboard) و یا گاوآهن قلمی (chisel) با عمق شخم سطحی حدوداً 2 اینچ به همراه گاوآهن پنجه غازی (sweep) در بهار یا پائیز بطوریکه تمامی ریشه های گیاه را قطع کنند . شخم بهاره ارجحیت بیشتری دارد زیرا از پتانسیل آبشویی نیتروژن می کاهد . شخم بهاره باید مقارن با اپتیمم شرایط رطوبتی خاک باشد زیرا شبدر قرمز برای رشد سریع خود به رطوبت زیادی نیازمند است و خاک را کاملاً عاری از رطوبت خواهد نمود .

2) استفاده از علف کش های مناسب در مناطقی که جهت حفاظت از خاک مجاز به اجرای شخم نمی باشید . برای این منظور بکارگیری علف کش ها در پائیز ارجحیت دارد . قبل از کاربرد علف کش ها باید شبدر قرمز را در اواسط آگوست تا اوایل سپتامبر موور زد سپس اجازه داد تا گیاه پوششی برای 4 هفته مجدداً رشد نماید آنگاه با علف کش راندآپ بمیزان 2 کوآرت در ایکر هنگامی که دمای هوا بیش از 60 درجه فارنهایت ، حرارت خاک کمتر از 50 درجه فارنهایت و گیاه در مرحله رشد فعال باشد ، جهت کاهش آبشویی نیتروژن خاک مصرف نمود .

تجربیات مزرعه ای نشالن می دهند که شبدر قرمز را می توان به کمک مخلوطی از علف کش های گلیفوسیت و توفوردی در بهار کنترل کرد ولیکن بهتر است 10 روز بعد با علف کش "corn seven" مجدداً تیمار کرد . تا زمانیکه شبدر قرمز را با شخم در خاک دفن نکرده اند ، نباید از گیاهانی چون سویا و لوبیا بعنوان گیاه پوششی بهره گیرید زیرا با محدودیت کاربرد علف کش ها در چنین مواقعی از کنترل شبدر قرمز عاجز خواهید ماند .

--- مقدار نیتروژنی را که توسط شبدر قرمز در خاک تثبیت می شود ، بستگی به تراکم گیاه و همچنین زمانی از سال دارد که گیاه پوششی را می خشکانند . بطور کلی خشکانیدن بهاره شبدر قرمز باعث تثبیت نیتروژن بیشتری در مقایسه با خشکانیدن پائیزه این گیاه پوششی می گردد . برای استقرار مناسب شبدر قرمز به 60 پوند ازت در هکتار نیاز می باشد . بکارگیری کود سَرَک نیز باید مبتنی بر آزمایش خاک باشد گرچه نمی تواند کاملاً بیانگر معدنی شدن ازت باشد .

  «جدول10) متوسط عملکرد شبدر قرمز در گندم زمستانه با 4 سطح کود ازته (72):»

 15) علف باغ :

--- علف باغ (orchardgrass) از گراس های فصل سرد است که بصورت کپه ای (clump) رشد می کند و تولید بستر سبز گسترده ای (open sod) می نماید . علف باغ بومی اروپا است امّا در آمریکای شمالی برای بیش از 200 سال زراعت می گردد ، هرچند تا سال 1940 میلادی از مقبولیت عام برخوردار نبود . علف باغ گیاهی پُر برگ (leafy) ، پُر تولید و سازگار با محدوده وسیعی از شرایط اقلیمی است . گیاهچه های علف باغ قدرت رقابت مطلوبی با علف های هرز دارند . گیاهان استقراریافته علف باغ در صورت مدیریت صحیح می توانند تا چندین سال بقاء یابند . علف های باغ برای چراگاه ، تولید علوفه خشک ، سیلاژ و علوفه سبز خُرد شده (green chop) مناسب است . علف باغ را می توان منحصراً و یا مخلوط با لگوم ها کشت نمود .

--- علف باغ در اراضی سایه دار نظیر باغات میوه رشد می یابد لذا نام با مسمایی کسب کرده است . این گیاه را به دلیل ظاهرش بنام "پای خروس" (cocksfoot) بویژه در بریتانیا می شناسند . باغات میوه ای که در مناطق کوهپایه ای (intermountain) احداث شده اند را می توان به کشت علف باغ  اختصاص داد و از آنها علوفه خشک (hay) تهیّه نمود.

سازگاری علف باغ :

--- این گیاه به حالت علف هرز در بسیاری از مناطق آمریکا از جمله دشت های بزرگ شرقی ، سواحل اقیانوس آرام ، ایالت های اطراف خلیج ، ارتفاعات پُر باران غربی و بلندی های "آپالاچ" (Appalach) یافت می گردد .

خصوصیات علف باغ :

--- رشد علف باغ از اوایل بهار آغاز می گردد و سریعاً توسعه می یابد و در اواخر ماه مه تا اوایل ژوئن به گلدهی می رسد . برگ ها بصورت "V" از رگبرگ میانی "تا" خورده اند ولیکن به دلیل سنگینی ناشی از پهنای برگ به سمت زمین متمایل (keeled) می شوند . علف باغ از طریق بذور و تشکیل پنجه ها تکثیر می گردد . پنجه دهی این گیاه غالباً بصورت مداوم صورت می پذیرد بطوریکه چنین خصوصیاتی در شرایط مزرعه ای به علف باغ ظاهری چند ساله می بخشد .

--- علف باغ نظیر سایر گراس ها دارای سیستم ریشه ای افشان (fibrous) است ولیکن این سیستم ریشه ای عموماً گسترده تر و عمیق تر از ریشه های "پوآ" و "تیموتی" امّا ضعیف تر از "علف پشمکی صاف" می باشند . در شرایطی که حاصلخیزی خاک ها کم است آنگاه بخش عمده رشد علف باغ در بهار صورت می گیرد درحالیکه در شرایط حاصلخیزی خوب می تواند رشد خود را در سراسر فصل رشد صورت دهد .

--- علف باغ در مقایسه با "تیموتی" و "پوآ" نسبت به گرما مقاوم تر است امّا مقاومت به گرما در "چچم" و "علف پشمکی" از علف باغ افزون تر می باشد . علف باغ در شرایط آب و هوایی خنک بویژه در اوایل بهار و همچنین اواخر پائیز سریعاً رشد می کند ولی سرعت رشد آن به "چچم پابلند" نمی رسد . مناسب ترین دمای روزانه جهت رشد علف باغ حدوداً 70 درجه فارنهایت است امّا بیشترین رشد علف باغ زمانی صورت می گیرد که دمای روزانه حدود 5/71 درجه فارنهایت و دمای شبانه حدوداً 5/53 درجه فارنهایت باشد ضمن اینکه دماهای بیشتر از 82 درجه فارنهایت از میزان رشد و پنجه زنی علف باغ می کاهند .

--- علف باغ به شرایط سایه متحمل است و غالباً در مکان هایی رشد می کند که از شدت تابش کاسته شده باشد گواینکه بخوبی می تواند نور شدید خورشید را تحمل کند . توانایی تحمل به خشکی در علف باغ از "تیموتی" و "پوآ" بیشتر ولی از "علف پشمکی صاف" کمتر است . علف باغ در اقالیمی که بارندگی کم ولی دمای بالایی دارند ، بخوبی استقرار می یابد . متحمل بودن علف باغ به تنش خشکی احتمالاً بواسطه گستردگی سیستم ریشه ای آن می باشد . علف باغ می تواند در خاک های فاقد زهکش نیز دوام آورد امّا نمی تواند شرایط غرقابی و مرطوب بودن دائمی خاک ها را بخوبی "علف قناری پابلند" تحمل کند . این گیاه خاک های کم عمق را بر خاک های غیر حاصلخیز ترجیح می دهد .

--- واکنش علف باغ به کاربرد کودها بویژه نیتروژن متوسط است و برای جذب عناصر غذایی بخوبی به رقابت بر می خیزد امّا زمانیکه دچار کمبود نیتروژن و پتاسیم گردد ، نمی تواند با "تیموتی" و "چچم پابلند" بخوبی رقابت نماید . غالباً علف باغ در بخش هایی از باغات بصورت گیاه غالب در می آید که خاک دارای نیتروژن کافی باشد . علف باغ در مرحله رشد رویشی می تواند با کیفیت یونجه برابری کند امّا کیفیت آن در مرحله گلدهی تنها به 50 درصد یونجه می رسد . بخش عمده علوفه علف باغ را برگ ها تشکیل می دهند لذا ارزش غذایی آن در برداشت های مکرر تغییر نمی یابد .   

آبیاری علف باغ :

--- آبیاری علف باغ در ماه مه انجام می شود امّا هیچگونه آبیاری در ماه آوریل صورت نمی گیرد زیرا رطوبت کافی از زمستان در خاک ذخیره شده است . معمولاً از ماه مه تا سپتامبر به 11 دفعه آبیاری اقدام می گردد ولیکن در صورت وقوع بارندگی از تعداد آنها کاسته خواهد شد .

استقراریابی علف باغ :

--- علف باغ در مناطق قادر به سازگاری بخوبی استقرار می یابد . مقدار بذر مصرفی علف باغ برای هر ایکر حدود 15 پوند است . کاشت بذور آن را در اوایل بهار و یا اواخر تابستان توصیه می کنند . هر دفعه کاشت علف باغ می تواند برای 10 سال برداشت گردد . برای افزایش کیفیت علوفه علف باغ معمولاً آن را همراه با یولاف و یا یکی از لگوم ها کشت می کنند سپس آنها را برای تهیّه علوفه خشک و یا سیلاژ درو می کنند . بستر مناسب برای کاشت علف باغ را بگونه ای فراهم می سازند که لایۀ زیرین دارای ثبات و استحکام ولی لایۀ روئی کاملاً شل باشد .

--- مصرف کود اوره با فرمولاسیون 0-0-46 بصورت یکجا و به مقدار 100 پوند در ایکر صورت می پذیرد. همچنین گاهاً مصرف نیتروژن را به میزان 75-50 پوند در ایکر ضمن اوایل بهار و بلافاصله پس از هر دفعه برداشت و یا چرانیدن توصیه می کنند گواینکه کاربرد کودها براساس آزمایش خاک اولویت دارد . در هنگام کاشت مخلوط علف باغ به همراه لگوم ها نباید از کودهای ازته استفاده نمود زیرا با حضور لگوم ها هزینه ای اضافی متقبل می شوید امّا ضرورتاً باید از کودهای پتاسه برای افزایش ویگوریته و بقاء لگوم ها بهره گرفت .

 --- بذور و کود را بر سطح زمین می پاشند سپس با غلطک (roller) آنها را به خاک می چسبانند و ثبات می بخشند که بدین طریق در عمق  -  اینچ استقرار می یابند . بذور علف باغ را نباید در عمق بیشتر از   اینچ کاشت . بذور کاشته شده را با ماله سبک (cultipacker) و یا چرخ های فشارنده (press wheels) تثبیت و استقرار می دهند . از بذرکارهای مرسوم و همچنین بذرکار نوع "Brillion" که دارای سیستم توأمان "seeder-roller" است نیز می توان استفاده کرد .  

کنترل آفات علف باغ :   

--- برای کنترل آفات علف باغ از روش های مختلف زراعی و شیمیایی بهره می گیرند امّا جهت کاربرد بهینه آفت کش ها نیازمند ایجاد سیستم دیده بانی (scouting) خواهید بود . دیده بانی بموقع باعث مدیریت زمستانه آفاتی چون کنه ها (mites) و کنترل تابستانه آفاتی نظیر برگخوارها (armyworms) می شود .

کنترل علف های هرز علف باغ :

--- قبل از کاشتن زمین به شخم کامل زمین اقدام می شود تا بسیاری ار علف های هرز بویژه پهن برگ ها کنترل گردند. علف های هرز پهن برگ را پس از سبزشدن علف باغ نیز می توان توسط علف کش 2,4-D کنترل نمود لذا علف کش فوق را در ماه اکتبر و به میزان 5/1 پنت در ایکر استفاده می کنند . برای کنترل علف های هرز یکساله زمستانه در ماه آوریل و برای کنترل پیچک صحرایی (bindweed) طی ژوئن تا آگوست با پاشیدن 2 پنت در ایکر از "2,4-D" اقدام می گردد .

حواشی و مرزها را نیز باید با علف کش تیمار نمود تا از تهاجم علف های هرز مرزها بدرون مزرعه و استقرارشان جلوگیری گردد . حواشی مزرعه باید پاک نگهداشته شوند تا علوفه از کیفیت مناسب برخوردار گردد . برای چنین منظوری اقدام به سمپاشی با 5/0 کوآرت در ایکر بر 10 درصد از اراضی شامل مرزها و حواشی طی آوریل تا ژوئن می شود . این عمل در صورت تکرار می تواند به کنترل بهینه گراس ها و پهن برگ های یکساله منتهی شود .

هزینه های استقراریابی علف باغ :

--- هزینه های استقرایابی گیاه پوششی علف باغ شامل : آماده سازی زمین ، کاشت ، مخارج داشت و هزینه های برداشت علوفه می باشند که این هزینه ها در سال دوّم کاهش خواهند داشت ولیکن هزینه تخریب آن را پس از حدود 10 سال باید به هزینه های دیگر اضافه نمود .     

برداشت علف باغ :

--- علف باغ را می توان 3 دفعه در طول سال با فواصل 60-50 روز درو نمود . برای برداشت علف باغ از "سواتر" (swather) استفاده می شود که علوفه را برداشت و سپس ردیف (windrow) می کند . در ادامه به کمک دستگاه "rake" به تلفیق چند ردیف در یک ردیف همزمان با برهم زدن آنها می نمایند . معمولاً 25 درصد علوفه چین اوّل با وقوع بارندگی ها مواجه می گردد لذا ضرورتاً باید به انجام ریک مجدد اقدام شود .

برای بسته بندی علوفه از دستگاه "بیلر" (baler) استفاده می شود که باید با سرعت آهسته حرکت کند . بسته ها را بصورت مدوّر و با وزن کمتر از 100 پوند آماده می سازند . این بسته ها سپس توسط یک دستگاه چنگال مکانیکی (harrowbed) بلند می گردد و در داخل لفاف پلاستیکی جاسازی می شوند و یا در درون انبار علوفه مستقر می گردند . بعد ازبرداشت علف باغ به آبیاری اقدام می شود .  

--- مقدار عملکرد سالانه در طی گزارشات مختلف حدود 5/3 تن در ایکر می باشند که بترتیب در چین های اوّل ، دوّم و سوّم شامل : 2 ، 1 ، و 5/0 تن محاسبه می شوند . برداشت ها با فواصل زمانی 50 روز و در ماه های ژوئن ، آگوست و سپتامبر انجام می گردند . محصول ممکن است در اثر وقوع بارندگی و یا صدمات مکانیکی در منطقه سرگاه (headland) دچار خسارت شود . کیفیت اولین برداشت نسبتاً کم ولیکن میزان تقاضا برای آن بسیار زیاد است زیرا در آن هنگام قابلیت دسترسی به سایر علوفه ها چندان زیاد نیست . تولیدکنندگان علوفه باید بازارهای مصرف را بخوبی بشناسند و در صورت امکان به عقد قراردادها اقدام کنند (72).

مدیریت علف باغ :    

--- علف باغ برای ایجاد چراگاه ها در اوایل بهار مناسب است زیرا دارای خصوصیات رشد مناسبی می باشد که برای چرای تناوبی (rotational grazing) بهتر از چرای مداوم (continuous grazing) است زیرا دام ها در صورت مدیریت چرای مداوم تمایل به چریدن بخش هایی از زمین را دارند که بیشتر چریده شده اند و علوفه تازه تری دارند . 

--- موور زدن و یا چرانیدن علف باغ از سطح زمین بویژه زمانیکه دارای ذخیره کافی در طوقه ها نیست ، باعث آسیب به بقاء گیاه می شوند . این موضوع بویژه زمانی رُخ می دهد که زمین دارای کود نیتروژنه کافی است و برداشت گیاه و یا چرانیدن مداوم صورت می پذیرد . علف باغ را نباید زودتر از رسیدن به ارتفاع 8 اینچی و کوتاهتر از ارتفاع 3 اینچی قطع کرد .

---شبدر سفید و شبدر "لادینو" (Ladino) برای کاشت مخلوط با علف باغ بمنظور تهیّه پوشش سبز و یا چراگاه مناسبند زیرا شبدرها می توانند نیتروژن مورد نیاز برای رشد علف باغ را برای چندین سال فراهم سازند بطوریکه هر دو گیاه دارای تولید مناسبی گردند . در مورد کشت مخلوط باید توجّه داشت که اگر چرانیدن و یا برداشت محصول را به تأخیر اندازید به سبب رقابت بین آنها نهایتاً به حذف لگوم ها خواهد انجامید . کشت مخلوط علف باغ و شبدرها را زمانی می چرانند که به ارتفاع 12-8 اینچ رسیده باشند تا تعادلی بین میزان عملکرد و بقاء آنها ایجاد شود . کاشت خالص علف باغ برای تهیّه علوفه خشک نیز صورت می پذیرد ولیکن در چنین مواردی باید کاربرد کودها را در چند قسط انجام داد تا از ورس گیاه کاسته شود و علوفه در تمامی فصل رشد بصورت یکنواخت تولید گردد (61).

16) علف پشمکی صاف :

--- علف پشمکی صاف و بدون کُرک (smooth brome grass) از جمله گراس های چندساله ، دیرپا و ریزوم دار (rhizomatous) می باشد که در فصول خنک سال رشد می کند . این گیاه عمدتاً برگی و دارای ارتفاع بلند است چنانکه قدش به 4-3 فوت می رسد و غالباً تعداد فراوانی از برگ های قاعده ای (basal) و ساقه ای را تولید می نماید . پهنک برگ این گیاه 12-8 اینچ طول و  -   اینچ پهنا دارد . سطح برگ هایش صاف و دارای رگبرگ های برجسته (prominent veins) با علامتی به شکل "W" یا "M" می باشد . غلاف برگ به طول 6-4 اینچ و صاف که به صورت یک لوله مسدود در اطراف ساقه استقرار یافته است . گل آذین به فرم پانیکول محدود (confined) است که از قسمت فوقانی غلاف برگ ضمن اواخر بهار تا اوایل تابستان ظاهر می گردد . علف پشمکی صاف را نباید با گراس های یکساله نامطلوب و یا گراس های چندساله کوتاه عمر اشتباه گرفت .

سازگاری علف پشمکی صاف :

--- علف پشمکی صاف در سال های 1880 میلادی در ایالات متحده آمریکا به عنوان گیاه بومی مناطق اروپا ، چین تا سیبری و سازگار با اقالیم متفاوت معرفی گردید . این گیاه در طی دوره های خشکی و افزونی دما بقاء می یابد امّا در صورت وقوع دوره های خشکی طولانی به حالت دورمانسی فرو می رود ولیکن با آغاز کاهش دما ، فراهمی رطوبت کافی و کوتاه شدن طول روزها مجدداً رشد می یابد . این گیاه می تواند در انواع خاک ها رشد یابد امّا خاک های عمیق ، حاصلخیز ، لومی رسی و زهکش دار را بیشتر می پسندد .

استقراریابی علف پشمکی صاف :

--- بذرهای این گیاه کاه مانند (chaffy) می باشند لذا تمایل به ایجاد پل هایی در جعبه حاوی بذور دستگاه های بذرکاری دارند که فاقد همزن هستند . بذور را باید در عمق  -   اینچی خاک ها قرار داد سپس آنها را با چرخ های فشارنده و یا ماله هایی به ذرات خاک چسبانید . برای کشت مخلوط می توان از یونجه ، لگوم های سازگار با منطقه و یا انواع گراس ها به همراه علف پشمکی صاف بهره گرفت ولیکن باید از مقدار بذر مصرفی کاست . برای حفظ ویگوریتی لزوماً باید به مدیریت عناصر غذایی خاک پرداخت . بوته های این گیاه را باید تا مرحله استقراریابی از وجود علف های هرز رقیب حمایت نمود .

--- معروف ترین واریته های علف پشمکی صاف عبارتند از :

"Barton" ، "Beacon" ، "Regs" ، "Southland" و "Lincoln"

مدیریت علف پشمکی صاف :

--- این گیاه از اواخر مارس یا اوایل آوریل شروع به رشد می کند و سریع ترین دورۀ رشد را در ماه مه تا اوایل ژوئن دارد . رشد آن در اوایل تابستان از سایر گراس های فصل سرد بیشتر است . دوّمین مرحله رشد سریع را در فاصله سپتامبر تا اکتبر در صورت وجود رطوبت کافی خاک انجام می دهد . توانایی تحمل سرمای زمستانه علف پشمکی صاف از تمامی گراس های فصل خنک بیشتر است . ارزش غذایی و دلپذیری این گیاه حائز اهمیّت فراوانی در راستای چرانیدن دام ها در فصول خنک سال است .

--- کشت مخلوط علف پشمکی صاف و یونجه دارای ارزش فراوانی در مراتع و چراگاه ها است . کشت مخلوط این گیاه و یونجه علاوه بر اینکه کیفیت علوفه را افزایش می دهد ، موجب کاهش احتمال بروز نفخ (bloat) در دام ها می گردد .

--- چرای زود هنگام و ممتد علف پشمکی صاف می تواند از میزان تولید علوفه اش بکاهد لذا چرای کوتاه مدت و سپس تخصیص وقت کافی برای ترمیم می تواند بر بنیه چراگاه های خالص و یا کشت مخلوط بیفزاید . لایه های چمنی (sod-bound) این گیاه پس از مدتی در سطح خاک تشکیل می شوند مگر اینکه مجدداً آنها را با تیمارهای شیمیایی و یا مکانیکی بازسازی نمود (61).

17) کلزا :

--- کلزا (Oilseed radish) بعنوان یک محصول پوششی در سطح باغات می تواند به بهینه سازی سیستم مدیریت باغداری کمک نماید . از این محصول در باغات ایالت میشیگان بصورت نمایشی (on-farm demonstration) کشت می گردد و به ترویج آن مبادرت می شود . در بسیاری از باغات این منطقه اقدام به غنی سازی (enrich) بذور کلزا با ادرار دام ها (manure slurry) می نمایند یعنی پس از پاشیدن اینگونه کودها بر سطح باغات نسبت به شخم سطحی و سپس کاشت بذور اقدام می گردد (11).